Chodziła Matka Boska po morzu,
Matka Boska, ucieczka grzesznych,
a księżyc już się w kołysce położył,
a wieczór był wietrzny i śmieszny.

I zjechali się różni grzesznicy
pod stopy Bogurodzicy
łodziami i okrętami
(łodziami i okrętami,
łodziami i okrętami).

Dała każdemu po rubinie.
Będzie świecił ci mówi nie zginiesz.
Ucieczka grzesznych, modlę się za wami
(ucieczka grzesznych, modlę się za wami,
ucieczka grzesznych, modlę się za wami).

Odpłynęli grzesznicy na głębiny
z sercami krzyczącymi jak orkiestry.
Potopiły się w morzu rubiny,
zaplątały się w wodorosty.

W noc pogodną rubinowe lśnienie.
Te rubiny na dnie morza rozgrzeszenie.