Nie wiem doprawdy, kto otoczył nas –          a F a
Układów armia czy dzika dziejów horda;        a F a
Zamknięto gród na nieokreślony czas           a F a
I ogłoszono, że twierdza się nie podda!       F E

Na mur załoga dostęp tylko ma.                a d a
Zgniłym cywilom tam niedostępna droga,        a d a
Więc nikt nie wiedział o co idzie gra,        a d a
Bo większość z nas nie widziała nawet wroga.  F E

Przodkowie nasi po nocach szepczą nam:        a F a
„To nic nowego, my to dobrze znamy”.          a F a
Nasi współcześni trzymają straż u bram –      F a
Tylko odgłosów zza murów wciąż słuchamy…      F e a

Komunikaty seriami prują w nas,
Że wróg się cofa, że front nasz prze do przodu.
W zamkniętej twierdzy upływa gnuśny czas,
Staje się stare to, co było młode.

Nic nam nie grozi już, lecz nie otwarto bram
I już nieważne – czy był wróg, czy nie było –
Bo dla nas targ i z rozrywkami kram
I śmiech, że co innego nam się śniło!

Przodkowie nasi po nocach włóczą się
I z pijakami wdają się w rozmowy,
Bo słów ich, które ubiegły wydał wiek,
Nikt trzeźwy nie da dziś sobie wbić do głowy.