Domy z ludzi wypłukane             a a/C a/H a a/E a/G
Drzew korzenie w niebo sterczą     a a/C a/H a a/E a/G
Zaczepił się o most zerwany        a a/C a/H a a/G a/E
Trup psa ze sparszywiałą sierścią  a a/C a/H a a/E a/G

Ale wszystko jest jak trzeba       a d a
Pejzaż jak umyty stół              d a E a
Pod czerwoną szmatą nieba –        a d a
Muł                                a

Chór ponurych rybaków w nim kroczy
Wyławiają ogłuszone ryby
Niosą kosze wytrzeszczonych oczu
Niewierzących, że to nie na niby

A tu wszystko jest jak trzeba
Pejzaż jak umyty stół
Pod czerwoną szmatą nieba –
Muł

Ktoś ten muł w bród przejść się stara
Jakby muł mógł być czegoś bramą
Po co trud ten i skąd ta wiara
Teraz wszędzie jest już tak samo

Teraz wszędzie jest jak trzeba
Pejzaż jak umyty stół
Pod czerwoną szmatą nieba –
Muł

I unoszą się nad nim ptaki
Kto tam mówi że każdy tu więźniem
Wolny lot – komu zbrzydły robaki
Ale kto usiądzie – ugrzęźnie!

Tutaj wszędzie jest jak trzeba
Pejzaż jak umyty stół
Pod czerwoną szmatą nieba –
Muł

Wieją wiatry schnie muł na kamień
Po szczelinach kiełkuje coś znowu
Ale z ziemi się nie wyłamie
Nim wyrośnie – znów przyjdzie powódź

Zmyje wszystko w bełkot i chlupot
Pejzaż jak umyty blat
A tymczasem pod ciężką skorupą –
Świat