Po klęsce - nie pierwszej, podnosząc przyłbice    a E a A7
Przechodzą, jak we śnie, ostatnie granice         d a E7 a
Przez cło przemycają swój okrzyk bojowy           a E a A7
I kulę ostatnią, co w ustach się schowa           d a E7 a

Przy stołach współczucia nurzają się w winie      d C G C
I obcym śpiewają o Tej, co nie zginie             d a E7 a
Przy stołach współczucia nurzają się w winie      d C G C
I obcym śpiewają o Tej, co nie zginie             d a E7 a

Swą krew ocaloną oddają za darmo
Każdemu, kto zechce połączyć ich z armią
Farbują mundury, wędrują przez kraje
I czasem strzelają do siebie nawzajem

Pod każdym sztandarem byle nie białym
Szukają zwycięstwa - rozbite oddziały
Pod każdym sztandarem byle nie białym
Szukają zwycięstwa - rozbite oddziały

Przychodzą po zmierzchu do kobiet im obcych
A tam, kędy przejdą - urodzą się chłopcy
Gdy wrócą, przygnani kolejną zawieją
Zobaczą, że synów swych nie rozumieją

Spisują więc dla nich noc w noc pamiętniki        d C G C
Nieprzetłumaczalne na obce języki                 d a E7 a
I cierpią, gdy śmieje się z nich świat zwycięski  d C G C
Niepomni, że mądry nie śmieje się z klęski        d a E7 a
I cierpią, gdy śmieje się z nich świat zwycięski  d C G C
Niepomni, że mądry nie śmieje się z klęski        d a E7 a