Kielich stłucz, niech z Twych ócz  h
Żal się napije;                    G e
Nie mów: cyt! To nie wstyd:        h
Sawa nie żyje!                     G e

Popłyńcie łez strumienie,          h
Szeroko, niewzruszenie,            h7+
Wzruszenia objawienie              h7
Dające;                            h6+ Fis
Do głębi przenikajcie,             D G D
Nic nas nie oszczędzajcie          h e h
I serca nasze krajcie              G e
Mdlejące.                          Fis h

Świecę zgaś, niechaj zaś
Zbędnie się nie tli;
Żalu bicz niechaj znicz
Wspomnień rozświetli.

Popłyńcie łez potoki,
Szeroko, bez odwłoki,
Opłaczcie nieb wyroki
Okrutne!
Wyraźcie żal głęboki,
Wyżłóbcie twarde stoki
I skruszcie serc opoki
Wierutne.

Ty się ciesz, rajskich rzesz
Chwało i Sławo!
Ale nam przyznał Pan
Do płaczu prawo.

Popłyńcie łez krynice
Przez hardych ócz źrenice,
Niechaj obrócą lice
Do nieba.
Niechajże bólu lwice
Wywrócą im na nice
Wnętrzności tajemnice:
Tak trzeba.