Na stacji Jerzego z Poděbrad (Stanice Jiřího z Poděbrad) Jaromir Nohavica
-
Tłumaczenie utworu Marta Górnicka1 ulubiony
-
Chwyty na gitarę Średni Tonacja F35 ulubionych
WSTĘP
grany przed każdą zwrotką
E----5----2----3----2----2-----------------
H---------------------------------3-----5---3
E-----------------------------------------------
Widzimy się co dzień na schodach w metrze, DGA
gdy ona jedzie na dół – ja na powierzchnię DGA
Ja wracam z nocnej zmiany,
a ty pracujesz rano
Ja jestem niewyspany,
ty z twarzą zatroskaną
A schody jadą, choć mogłyby stać GAD
na stacji Jerzego z Podebrad GAD [wstęp]
Praga o szóstej jeszcze sennie ziewa
i tylko my naiwni – robimy co trzeba
Ja spieszę się z kliniki,
gna do kiosku ona
Zmęczone dwa trybiki,
dwie wyspy wśród miliona
A schody jadą, choć mogłyby stać
na stacji Jerzego z Podebrad.
Choć o tej samej porze - randki są ruchome,
bo w tym tandemie każdy jedzie w swoją stronę
Ja w lewo, ona w prawo
nie ma odwrotu
ją czeka Rude pravo
a na mnie pusty pokój
A schody jadą, choć mogłyby stać
na stacji Jerzego z Podebrad.
Na czarodziejskich schodach czuję w sercu drżenie,
gdy kioskareczka Ewa śle mi swe spojrzenie
W pospiechu ledwie zdążę
powiedzieć - „witam z rana”,
bo całowania w biegu
surowo się zabrania
A schody jadą, choć mogłyby stać
na stacji Jerzego z Podebrad
A Praga drzemie i nic jeszcze nie wie
o dwojgu zakochanych, zapatrzonych w siebie
Już tęsknią nasze włosy
pędem rozwiane
do tego, co nas czeka
do tego, co nieznane
A schody jadą, choć mogłyby stać
na stacji Jerzego z Podebrad.
grany przed każdą zwrotką
E----5----2----3----2----2-----------------
H---------------------------------3-----5---3
G----------------------------------------------D-----------------------------------------------A-----------------------------------------------E-----------------------------------------------
Widzimy się co dzień na schodach w metrze, DGA
gdy ona jedzie na dół – ja na powierzchnię DGA
Ja wracam z nocnej zmiany,
ha ty pracujesz rano
fisJa jestem niewyspany,
G Aty z twarzą zatroskaną
h DA schody jadą, choć mogłyby stać GAD
na stacji Jerzego z Podebrad GAD [wstęp]
Praga o szóstej jeszcze sennie ziewa
i tylko my naiwni – robimy co trzeba
Ja spieszę się z kliniki,
gna do kiosku ona
Zmęczone dwa trybiki,
dwie wyspy wśród miliona
A schody jadą, choć mogłyby stać
na stacji Jerzego z Podebrad.
Choć o tej samej porze - randki są ruchome,
bo w tym tandemie każdy jedzie w swoją stronę
Ja w lewo, ona w prawo
nie ma odwrotu
ją czeka Rude pravo
a na mnie pusty pokój
A schody jadą, choć mogłyby stać
na stacji Jerzego z Podebrad.
Na czarodziejskich schodach czuję w sercu drżenie,
gdy kioskareczka Ewa śle mi swe spojrzenie
W pospiechu ledwie zdążę
powiedzieć - „witam z rana”,
bo całowania w biegu
surowo się zabrania
A schody jadą, choć mogłyby stać
na stacji Jerzego z Podebrad
A Praga drzemie i nic jeszcze nie wie
o dwojgu zakochanych, zapatrzonych w siebie
Już tęsknią nasze włosy
pędem rozwiane
do tego, co nas czeka
do tego, co nieznane
A schody jadą, choć mogłyby stać
na stacji Jerzego z Podebrad.
