Otul mnie swetrem Jerzy Połomski
Tekst piosenki
-
1 ocena
Otul mnie swetrem,
otul mnie szalem
żalem chłodnych rąk,
ciepłych słów,
otul powietrzem,
otul mnie tak,
by każda smutna rzecz
poszła stąd
Ref.:
Smutki leczy, troski leczy
urok drobnych, bliskich rzeczy,
zwykły uśmiech, stary zegar,
miejsce w oknie, zapach drzewa,
w sercu – na dnie,
w myślach – na dnie,
w burzy, w podróży,
w chwilach ciemnych.
Obudź mnie gestem,
obudź mnie czułym cichym
gestem warg
bliskich tak,
obudź agrestem,
obudź mnie tak,
bym myślał, że to sen,
żale hen.
Ref.
Smutki leczy, troski leczy
urok drobnych, bliskich rzeczy,
mały brylant, drobny milion,
skromny Hilton w ciepłym Rio.
Otul mnie swetrem,
otul mnie szalem
żalem chłodnych rąk,
ciepłych słów,
otul powietrzem,
otul mnie tak,
by długo w smutną noc
cieszył dom
Ref.:
Smutki leczy, troski leczy
urok drobnych, bliskich rzeczy,
zwykły uśmiech, stary zegar,
miejsce w oknie, zapach drzewa,
w sercu – na dnie,
w myślach – na dnie,
w burzy, w podróży,
w chwilach ciemnych.
w sercu – na dnie,
w myślach – na dnie,
w burzy, w podróży,
w chwilach ciemnych (x 2)
otul mnie szalem
żalem chłodnych rąk,
ciepłych słów,
otul powietrzem,
otul mnie tak,
by każda smutna rzecz
poszła stąd
Ref.:
Smutki leczy, troski leczy
urok drobnych, bliskich rzeczy,
zwykły uśmiech, stary zegar,
miejsce w oknie, zapach drzewa,
w sercu – na dnie,
w myślach – na dnie,
w burzy, w podróży,
w chwilach ciemnych.
Obudź mnie gestem,
obudź mnie czułym cichym
gestem warg
bliskich tak,
obudź agrestem,
obudź mnie tak,
bym myślał, że to sen,
żale hen.
Ref.
Smutki leczy, troski leczy
urok drobnych, bliskich rzeczy,
mały brylant, drobny milion,
skromny Hilton w ciepłym Rio.
Otul mnie swetrem,
otul mnie szalem
żalem chłodnych rąk,
ciepłych słów,
otul powietrzem,
otul mnie tak,
by długo w smutną noc
cieszył dom
Ref.:
Smutki leczy, troski leczy
urok drobnych, bliskich rzeczy,
zwykły uśmiech, stary zegar,
miejsce w oknie, zapach drzewa,
w sercu – na dnie,
w myślach – na dnie,
w burzy, w podróży,
w chwilach ciemnych.
w sercu – na dnie,
w myślach – na dnie,
w burzy, w podróży,
w chwilach ciemnych (x 2)