Zastygłe mrówki w bursztynie
Na plażach skrzętnie lot skryje
To właśnie martwa natura
Co swoim pięknem wciąż żyje
Kostnice pełne powagi
A cyrki błazeństw i śmiechu
W tym kierdlu, gdzie konfesjonał
Modną lokatą jest grzechu

A ja żyję życiu wierna
Jakbym była nieśmiertelna
A ja żyję życiu wierna
Jakbym była
A ja żyję życiu wierna
Jakbym była nieśmiertelna
A ja żyję życiu wierna
Jakbym była nieśmiertelna
Nieśmiertelna, nieśmiertelna

A ja w tym wszystkim przybita
Do tej nicości gwoździami
Wciąż czujna z głową pod pachą
By nie wejść w gówno butami
Lecz jak tu nie wejść, gdy wszędzie
W rozmyślnych kształtach zaklęte
Pomroki leżą przeszłości
Co poszła spać przed momentem

A ja żyję życiu wierna
Jakbym była nieśmiertelna
A ja żyję życiu wierna
Jakbym była
A ja żyję życiu wierna
Jakbym była nieśmiertelna
A ja żyję życiu wierna
Jakbym była

A ty wciąż blisko, choć obok
Gdy nowe wkładam wciąż maski
Skrywając dziką naturę
Zrodzoną w ciemnościach jaskiń
A życie płynie wciąż dalej
Jak statek widmo we mgle
Horyzont przedarty dziobem
Pozostawia gdzieś w tle

A ja żyję życiu wierna
Jakbym była nieśmiertelna
A ja żyję życiu wierna
Jakbym była
A ja żyję życiu wierna
Jakbym była nieśmiertelna
A ja żyję życiu wierna
Jakbym była nieśmiertelna
Nieśmiertelna, nieśmiertelna

Nieśmiertelna, nieśmiertelna, nieśmiertelna
Nieśmiertelna, nieśmiertelna, nieśmiertelna
Nieśmiertelna, nieśmiertelna, nieśmiertelna