Wstrzymasz oddech wśród gór wysokich,
Wokół których pasą się obłoki,
Halnym wiatrem zewsząd przeganiane,
Na graniach chronią się.

Wśród skał tak niemych, jak ci dla których,
Ostatnim towarzyszem były strome góry,
Kto mnie tam wiedzie, któż mnie tam woła,
Jeżeli cisza grozi trwogą dookoła.

Gdzie wiatr wśród szczytów tańczy z ptakami,
Ty przytulony gładzisz chłodnej skały granit,
Nie poznasz siebie jeżeli śmierci,
Nie spojrzysz w oczy idąc szlakiem Orlej Perci.

Rośnie dusza wśród gór wysokich,
Wokół których pasą się obłoki,
Halnym wiatrem zewsząd przeganiane,
Na graniach chronią się.

W dolinach stawy - tatrzańscy stróże,
Co błogosławią wodą idących ku górze,
Zazdrośnie strzegą tajemnic których,
Nie wydrzesz z serca żadnej mgłą okrytej góry.

Serce płonie wśród gór wysokich,
Wokół których pasą się obłoki,
Halnym wiatrem zewsząd przeganiane,
Na graniach chronią się.