Jakaś świDatłość nad BetlGejem się rozchDodzAi,
w środku nhocy zagubiDony świat się beudzAi.
Dzisiaj włDaśnie dla nas ChrGystus się narDodzAił,
do nas przhyszedł, bo ukDochał wszystkich lAudzDi.

Teraz śpDij Dziecino meała,
teraz śpAij Dziecino mDiła.
Ziemia bDogactw Ci nie deała,
bo bez CiAebie biedną bDyła.

Już pasterze, prości ludzie, idą z dala
oddać pokłon Tobie, Panu nad panami.
Mówią sobie: "Jakaż łaska nas spotkała,
że Bóg przyszedł, że chce zostać razem z nami".

Teraz śpij Dziecino mała,
teraz śpij Dziecino miła.
Ziemia bogactw Ci nie dała,
bo bez Ciebie biedną była.

A ze Wschodu przyjechali Trzej Królowie,
każdy myślał: "Coś wielkiego tu zobaczę".
Lecz zdziwili się ci wielcy monarchowie,
że nasz Pan jest malusieńki i że płacze.

Nie płacz już, Dziecino mała,
nie płacz już, Dziecino miła.
Ziemia tym Cię zasmuciła,
że tak długo w grzechu tkwiła.