a d F g a
Paśli pasterze woły, paśli pasterze woły
g d g d
u zielonej dąbrowy, u zielonej dąbrowy.


Anioł się im pokazał, do Betlejem iść kazał,
a oni się go zlękli, aż na kolana klękli.

Więc go pytać nie śmieli, gdzie Pana szukać mieli,
ale na domysł biegli, aż do szopy przybiegli.

A on leży we żłobie, nie mając nic na sobie,
będąc Panem nad pany, a na nędzę zesłany.

Pójdźże ty Kuba w przódy, wróćwa się już do trzody,
a ty za nim Michale, tędy prosto po wale,

Zagrajże Kuba w rożek, aż zagrzmi leśny bożek.
Ty Michale w fujarę, wziąwszy od Kuby miarę.

Jedną piosnkę zagrajmy, a drugą zaśpiewajmy
temu Panu naszemu, nowo narodzonemu.

Przez Twe Narodzenie, daj grzechów odpuszczenie,
a odpuściwszy grzechy, daj nam użyć pociechy.