Ojczyzno moja, Ty jesteś jak zdrowie
Ile cię cenić trzeba, tylko ten się dowie
Kto Cię stracił i stracił swoich braci
Lecz w końcu wróg i za to zapłaci

Ojczyzno moja, cóż dzisiaj mi powiesz
Czy ma Cię kto bronić, gdy we krwi toniesz
Myśmy w sercu twym płomień rozniecili znów
Byś powstała dumna niczym z naszych snów

Miasto moje, tyś było mi domem
I choć wróg dziś jest za każdym załomem
Jeszcze lepiej, wszak trafić go nie sztuka
I zdycha kolejna hitlerowska jucha

Miasto moje, wciąż bije twoje serce
Hukiem wystrzałów w bocznej alejce
I zdobyta kolejna ulica
Odznaczam na lufie następnego fryca