eden znajomy wolą przypadku?        G - D A
Był załogantem na jakimś statku     G - A D
I spędził na nim pięć dni podróży   G D A D
Statek miał żagle, i był nieduży    G A
Dzisiaj otwarcie przyznać to mogę
Że mój znajomy dał stamtąd nogę
A kiedy wrócił to wciąż od nowa
Powtarzał tego refrenu słowa

Szoty mi dały mocno w kość          D A
Mam już dość, mam już dość          D A

Na łódce - mówił - lin jest od groma
Część z nich do żagli jest przyczepiona
Z nimi najwięcej miałem roboty
A nazywały się właśnie szoty
Prócz szotów były też takie sznury
Co żagle mają ciągnąć do góry
Cienkie i w ręce mi się wrzynały
Jak mi mówiono były to fały

Fały mi dały mocno w kość
Mam już dość, mam już dość

Jakby roboty było za mało           G - D A
Na tej żaglówce wciąż kołysało      G - A D
Na Mikołajskim, Rosiu i Tałtach     G D A D
I bez różnicy - szkwały czy flauta  G A
I nawet gdyśmy przycumowali
Czułem, jak fala o burtę wali
Fala o burtę, burta w nabrzeże
Ledwom to przeżył - mówię ci szczerze

Fale mi dały mocno w kość
Mam już dość, mam już dość

Często gdy łajba przy kei stała
Cała gromada głośno śpiewała
Czasami za dnia, najchętniej nocą
Gitar nie strojąc, no bo i po co?
Wszystkim by zbrzydło słuchać do rana
O morskich bitwach, i złych bosmanach
Lecz gdy zgłaszałem skargi niemrawe
Pytano: chcesz na popsuć zabawę?

Szanty mi dały mocno w kość
Mam już dość, mam już dość

Ostatnie resztki chęci do życia
Wyciekły ze mnie na skutek picia
Bo czy pod masztem czy przy ognisku
Żeglarz nie śpiewa o suchym pysku
Jako nowicjusz chciałem być miły
I piłem dając dowód bezsiły
Kto by tam zresztą zasnął na trzeźwo
Ach to żeglarstwo! Niech diabli wezmą!

Picie mi dało mocno w kość
Mam już dość, mam już dość