Poszarpane plakaty wiatr chłoszcze na murach
Spod papieru gdzieniegdzie czerni się ślad farby
Rozmazane w dziwacznych i niemych figurach
Smutne pozostałości haseł niegdyś hardych

Z plakatami naprzemian tapety żałosne
Tanich klepsydr zrywanych potokami deszczu
Na nich litery imion tych co naszej wiosny
Już się nie doczekają i nie oni pierwsi

Pięć lat, długo czy krótko, dużo to czy mało
Zależy - czy odsiedzieć, czy beztrosko przeżyć
I ile takich jeszcze przed nami zostało
I jakim nowym wieszczom przyjdzie znów uwierzyć

Kto widział, jak wygląda bagażnik od środka?
Kto już próbował pływać przy związanych rękach?
Kto pewien jest, że jego nigdy to nie spotka
Że tylko przyszli święci konają na mękach?

Pięć lat, długo czy krótko, dużo to czy mało
Zależy - czy odsiedzieć, czy beztrosko przeżyć
I ile takich jeszcze przed nami zostało
I jakim nowym wieszczom przyjdzie znów uwierzyć