Marynarz tęskni, lecz zawsze skrycie     E7 a
Za ukochaną, za domem swym.              G7 C
Za polskie morze oddałby życie,          d a
Za polskie morze dałby krew.             E7 a /x2

Więc pijmy wódkę, kapitanowie,           E7 a
Niech smutek zginie w rozbitym szkle.    G7 a
że jest nam smutno, nikt się nie dowie,  d a
że jest nam smutno, nigdy źle.           E7 a /x2

A gdy Cię zdradzi luba dziewczyna,
To nie rozpaczaj i nie roń łez.
W gronie kolegów napij się wina,
A wszystkie smutki pójdą precz!

Więc pijmy wino, kapitanowie,
Niech smutek zginie w rozbitym szkle.
Gdy nas nie będzie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle.

Nam nie jest smutno na oceanie,
Weselem naszym, gdy burza wre.
Lecz, gdy z nas któryś na lądzie stanie,
Wtedy jest smutno i bardzo źle.