1. aFala, wielka fala burty nasze rwie,
aPędzi nas na grzbiecie, niesie diabli wiedzą gdzie.
Błysk drozdziera czarne niebo, leje edeszcz
I sztormowe morze ajest.

Tak, jak brzytwą, żagle rozpruł dziki wiatr,
Wędrujemy z falą, a do domu drogi szmat.
Z każdej strony masy wody leją się,
Z boków fale, z góry deszcz.

Ref.: CWystrzępione wszystkie żagle Gaż po drzewce rej,
A dładownia przypomina adzban.
CBierze wodę wciąż burtami Gi napełnia się,
dJeszcze kilka kropli wpadnie E7i będziemy wszyscy na dnie.

2. Fala, wielka fala rozwaliła ster,
Łajba, jak tancerka w karnawale, tańczyć chce.
Cieśla wielkim młotem wbija twardy szpunt,
Do cieknących szpar i dziur.

Sztorm to wielka siła, sztorm to morza gniew,
Stary wciąż na deku ryczy jak zraniony lew.
Pompy duszą się od wody, gubią rytm,
Ludzie też nie mają sił.

Ref.: Wystrzępione wszystkie żagle aż po drzewce rej...

3. Fala, wielka fala i marynarski los,
Stary już od tego krzyku całkiem stracił głos.
Tylko ręce pokazują, że to ląd,
Że już blisko jest nasz dom.

Pędzi złota fala, którą dobrze znam,
Znika w gardle i poprawia humor wszystkim nam.
Teraz pusta stoi szklanka, no więc cóż,
Opowieści koniec już.

Ref.: Wystrzępione wszystkie żagle aż po drzewce rej... x2