idę sobie i widzę że wokół nie ma nic
idę sobie dalej i widzę że ciągle nie ma nic
i tak szedłbym jeszcze trochę ale nudzi mi się już
więc otworzę chyba oczy i pojawi mi się coś
i będę wreszcie widział coś i nagle droga urwie się
i nic mi po tym że widzę jak tracę to co miałem mieć

kiedyś wierzyłem że warto jest iść
no bo w drodze jest cel
teraz już wiem że celu nie ma wcale
i sensu też

idę sobie i tak naprawdę jestem sam
wszyscy poszli się zabawić a zostałem ja
nie czekam dnia bo dzień nie czeka mnie
wszystko wokół takie dziwne takie niedostępne jest
i będę dalej szedł chociaż nie wiem gdzie
obojętność i rutyna dobrze poprowadzą mnie