Ноќ, предолга ноќ и пруга 482
Перон утро, сиви лица возот поаѓа
Јас згужван и уморен,
во очи магливи нашето место
кај што веќе не ме чекаш ти

Праќам тајни пораки до твоите јастуци
Да те љубат место мене кога спиеш ти

Кој е крив? Дал’ Бог ил’ судбина?
Игра ли играчки со нас?
Откако те немам веќе ко да не сум жив
Кажи кој, кажи кој е крив?

И пак на една стара песна кршам радија
Течат зборој ко од чешма да ме напијат
Велат: Далеку од очи - љубов кратка е
А некој мора одозгора се да расипе

Џабе праќам пораки до твоите јастуци
И мислам дали друг те гали кога спиеш ти

Кој е крив? Дал ’ Бог ил ’ судбина?
Игра ли играчки со нас?
Откако те немам веќе - ко да не сум жив
Кажи кој, кажи кој е крив?